slideup

LEKCJA RZETELNEJ HODOWLI Z dnia 25 lipca 2017

 

JEŚLI CHCESZ HODOWAĆ PIĘKNE PSY  ZWRÓĆ SIĘ DO KOGOŚ, KTO ROBIŁ TO PRZED TOBĄ !

 

To motto które powinno przyświecać każdemu odpowiedzialnemu (zwłaszcza początkującemu) hodowcy.

Nie udawajmy przed innymi, a przede wszystkim przed  samym sobą, że wiedzę na temat rasy i hodowli mamy w jednym paluszku. Każdy stawiający swoje pierwsze kroki hodowlane powinien znaleźć sobie mentora (wiarygodnego, doświadczonego, z szeroką wiedzą na temat rasy) który poprowadzi przez zawiłości, pomoże w chwilach zwątpienia, porażkach  tak częstych w codzienności hodowlanej.Będzie przewodnikiem po ukochanej rasie, a jego wiedza będzie nie tylko darem, a także bazą do poźniejszych bardziej samodzielnych kroków. Więc nie bójmy się pytać. 

Pierwszą osobą która zazwyczaj rozszerza naszą ogólną wiedzę na temat rasy jest hodowca, od którego nabywamy naszego upragnionego i wyczekanego psa. To on często staje się pierwszym znaczącym przewodnikiem, który otwiera nam wrota do świata, który chcemy zgłębiać.

Dzieli się z nami swoimi doświadczeniami, abyśmy mogli z pełną starannością i profesjonalizmem zatroszczyć się o doskonały typ rodzących się u nas psów. Zwraca uwagę na istotne cechy właściwe dla rasy i bezmyślnie kopiowane błędy.

Uczula na "syndrom nieprofesjonalnego hodowcy" szczycącego się jedynie skojarzeniami  w/g ilości posiadanych przez rodziców championatów, równocześnie ignorującego odpowiedni ich dobór nie tylko z punktu widzenia cech właściwych dla rasy, ale również stabilnej psychiki.

 

Chociaż wystawy są ważne.......bardzo ważne, bo tam właśnie możemy dokonać porównania naszych psów z innymi osobnikami tej samej rasy, wymienić poglądy, doświadczenia hodowlane  i zawrzeć nowe znajomości, to jednak nie traktujmy ich jako jedyny miernik jakości naszego, czy też innego psa. Każdy pies jest indywidualnością.

Dlatego nie oburzajmy się gdy usłyszymy  od sędziego słowa krytyki -  rzeczowa, rozsądna krytyka jest bardzo cenna w pracy hodowlanej.

 

Kluczowym elementem we własnej pracy hodowlanej jest gruntowne poznanie WZORCA RASY ( tutaj ), który zawsze określa idealnego jej przedstawiciela. Nie możemy jednak zapominać, że wzorzec to dopiero pierwszy krok do jej poznania. Indywidualne opinie i uwagi bardziej od nas doświadczonych hodowców są częstokroć znacznie cenniejsze.

Szanujmy pracę innych hodowców, zwłaszcza tych , których psy lub suki przyczyniają się do rozwoju naszej hodowli. Pamiętajmy, że bazujemy na ICH wysiłku hodowlanym (często wieloletnim) i to dzięki ICH wcześniejszym staraniom możemy doskonalić rasę.

I to co najważniejsze! Patrzmy na swoje psy bardzo krytycznym okiem, słusznie zakładając że poznanie ich wad  to pierwszy krok do sukcesu.

Dlatego nie przypisujmy im zalet których nie mają, bo to nic innego jak okłamywanie samego siebie, czyli  pierwszy krok ku porażce.

Pamiętajmy, że brak wady nie oznacza jeszcze, że w tym miejscu na pewno jest jakaś zaleta. Dlatego nie obawiajmy się wyhodować psa który posiada jakąś wadę, jeśli jest ona zrównoważona zaletami. Dopiero całkowity brak zalet jest wadą.

 

                                                                                                           -----------------------

 

                              Celem odpowiedzialnej hodowli powinno być powoływanie na świat szczeniąt lepszych od ich rodziców,

 

                              a jej głównym założeniem ulepszanie rasy, a nie zwiększanie jej liczebności.

 

                                                                                                            ------------------------

 

Studiujmy rodowody psów które nam się podobają, gdyż to pomoże nam poznać linie na których chcielibyśmy pracować.

Równocześnie troszczmy się o potrzebę tworzenia różnorodności genetycznej gwarantującej zdrową  i silną populację.

Osobniki agresywne, płochliwe, o wątpliwej kondycji zdrowotnej i wadliwym eksterierze  powinny być kategorycznie wykluczane z procesu hodowlanego. Bez względu na płeć czy rasę.

Ciągłe krycie tym samym (być może ładnym i utytułowanym) reproduktorem niebezpiecznie zawęża i tak małą pulę genetyczną rasy. A nas przecież interesuje kondycja zdrowotna naszych szczeniąt (kiedyś przyszłych rodziców), która gdy jest doskonała gwarantuje zdrowe i silne potomstwo.!

Dlatego przy wyborze reproduktora dla naszej suki nie zachwycajmy się tylko jego zaletami, ale zauważmy też wady. Nie oceniajmy go także po potomstwie. Popatrzmy też na suki z jakimi był łączony, gdyż szczeniaki po naszej suce mogą okazać się zupełnie inne (bo i ona jest zupełnie inna).

Każdy psi osobnik w procesie hodowlanym ważny jest jako całość. Nie możemy koncentrować się na jednej z cech (zalecie lub wadzie) zapominając o innych. Chociaż  istotna jest stała konieczność poprawiania głowy, osadzenia ucha, ogona  to jednak właściwa budowa ciała nie może być przy tym zaniedbywana. Wielu hodowcom udaje się osiągnąc i jedno i drugie.

Dlatego nie wahajmy się odbyć długą podróż, by wzbogacić hodowlę o nowe, wyjątkowe, różnorodne genetycznie szczenię lub przeprowadzić cenne z punktu widzenia hodowlanego krycie.

Perfekcyjny materiał hodowlany powinien być dla nas nadrzędnym celem. Otwartość na współpracę z innymi hodowcami podchodzącymi do tematu hodowli równie odpowiedzialnie, daje nam gwarancję wiarygodności w środowisku hodowców.

Zwłaszcza tych PRAWDZIWYCH.

Wtedy mamy pewność, że nasza praca i zaangażowanie nie poszły na marne.

 

 

 

opracowała:    Ewa Pilich

źródło:             "20 zasad hodowli........."   -  Raymond  H. Oppenheimer ( www.naszepsy.pl)

                         oraz  własne doświadczenia i sprzestrzeżenia

Powrót

„Pies jest jedyną istotą na świecie,
która bardziej kocha Ciebie niż siebie samego.” - J. Billangs